Nefsim

Bir an gelir, dost iken, yedi kat bir el olur,
Bendini yıkıp geçen kükremiş bir sel olur.

Bir an gelir, durulur, tatlı bir pınar olur,
Herkese gölge veren büyük bir çınar olur.

Bir an gelir, para der, haram helâl ayırmaz,
Bütün dünya verilse, aç gözünü doyurmaz.

Bir an gelir, inanır, hak ehlinin sözüne,
Vurur iki dizine, yaşlar dolar gözüne.

Bir an gelir, sert bakar, gözünde şimşek çakar,
Yılların kazancını, tutar bir anda yakar.

Bir an gelir, iyidir, kötüye düşman olur,
Bütün yaptıklarına, utanır, pişman olur.

Bir an gelir, saçmalar, ayarsız densiz olur,
İman İslâm tanımaz, kıpkızıl dinsiz olur.

Bir an gelir, uysaldır, her şeyi kabul eder,
Bâtılları bırakır, hakkın yolunda gider.

Bir an gelir, tanımaz, herkese ağyar olur,
Mazlum canlara kıyar, azgın canavar olur.

Bir an gelir, harama kapatır gözlerini,
Hatırından çıkarmaz Resulün sözlerini.

Bir an gelir, zulmeder, ruhumuzu inletir,
Ne naneler yedirir, ne mavallar dinletir.

Hoca der: (Hain nefse uyanın hâli yaman,
Onun hilesi çoktur, tükenmez hiçbir zaman.)