Ölünmez artık

Akar gözyaşımız, gülünmez artık,
Gönül dosta gider, gelinmez artık.

Yanarız aşkıyla, kül olana dek,
Boyandık rengine, solunmaz artık.

Varlığı yokluğa, değişmişiz biz,
Can baş sevdasına, kalınmaz artık.

Fâniden bâkiye, göç ediyoruz,
Girmişiz bu yola, dönülmez artık.

Önemli değil hiç, bin kez ölsek de,
Orda ölüm olmaz, ölünmez artık.

Aşkın ateşiyle, yanar canımız,
Kanlı gözyaşımız, silinmez artık.

Bizi irşad etti mürşid-i kâmil,
Yabancının eli alınmaz artık.

Sevgi deryasının dalgıcı olduk,
Başka denizlere dalınmaz artık.

Dileriz fazlından ayırmaz bizi,
Mevlâ’dan başkası, sevilmez artık.

Ciğeri yanmayan, bunu anlamaz,
Aşk şerbeti içtik, ölünmez artık.

Kelimeler:

Fânî: Geçici
Fazl: Üstünlük, yücelik