Abime

İhtiyaç sahibinin,
İşlerini görendir.

Çılgınlıklara karşı
Nefsimize frendir.

İyiliği metheden,
Kötülüğü yerendir.

Dünyayı bıraktırıp,
Kalbimize girendir.

Huzura giden yolu,
Açıkça gösterendir.

Çeşitli güçlüklere,
Hep göğsünü gerendir.

Cömertliği meşhurdur,
Neyi varsa verendir.

Marifet bahçesinden,
Solmaz güller derendir.

Eldeki sürüsünü,
Mümbit yerde güdendir.

Kötülük edene de,
Hep iyilik edendir.

Sapıklara uymayan,
Doğru yolda gidendir.

Mürşid-i kâmil gören,
Sırlarına erendir.

Fitne fesattan kaçan,
Konuşmayı bilendir.

İçi kan ağlasa da,
Yüzü daim gülendir.

Toplumların içinde,
En önünde gelendir.

Ahireti düşünen,
Mevtten önce ölendir.

Kötülüklere karşı,
Nefsimizi yenendir.

Müminlerin hepsini,
Ayırmadan sevendir.

Güzelliği gizlemez,
İyi şeyi övendir.

Sözleri doğru çıkar,
Uzakları görendir.

Sabırlıdır, yutkunur,
Derdi içe gömendir.

Bunca bâtıl içinde,
Yüzü Hakka dönendir.

Nice fakir kişinin,
Yüzünü güldürendir.

Dinimizi herkese,
Öğretip sevdirendir.

Sohbetine doyulmaz,
Hasreti çekilendir.

Gerekli tedbir alır,
İleriyi görendir.

Vasıtalar içinde,
En sağlama binendir.

Derya içinde yüzen,
Gemimize dümendir.

Kaptanların kaptanı,
Okyanusta sürendir.

Çirkin şeyleri gizler,
Güzel haber verendir.

Tayinle geldi başa,
İşleri yönetendir.

Abilerin abisi,
Maksadına erendir.

Gönülden gönüllere,
Sevgi bağı örendir.

Ahmet Tokdemir