Mübarek efendimiz

Güzelliği bambaşka,
Aşkına dayanılmaz,
Işık saçar âleme,
Mübarek efendimiz.

Asrın kâmil insanı,
Müminlerin burhanı,
Bizim gibi âcize,
Rabbimizin ihsanı.

En büyük devlettir o,
Bitmeyen servettir o,
Ne kadar övülse az,
Sebeb-i nimettir o.

Ah onu anlasaydı,
Şu nasipsiz insanlar,
Âlem felah bulurdu,
Tam olurdu noksanlar.
Hakikat nuru doğar,
Yağar idi ihsanlar.

Eğer onu görseydi,
Afrikalı bir zenci,
Aydınlatır dünyayı,
Olurdu nurdan inci.
O gönüller sultanı,
Şu âlemde birinci.

Teslim olan yanılmaz,
Hazır bekler himmeti,
Dil ile anlatılmaz,
Pek büyüktür kıymeti.

* * *

Nefsimiz neler etti,
Savaşmaya güç bitti,
Sermaye elden gitti,
Himmeti kâr bizlere.

Gerçek kolay bilinmez,
Ölünmeden ölünmez,
Onda başka bulunmaz,
En sâdık yâr bizlere.

Ona değer biçilmez,
Onsuz Sırat geçilmez,
Hakla bâtıl seçilmez,
Yardımı var bizlere.

* * *

Hak yolunda verdi sayısız eser,
Okuyanlar anlar, verir çok değer.

Kalbimiz kararır ondan uzakta,
Şeytanlar bekliyor bizi tuzakta.

Ondan gelen şefkat dolu bir nazar,
Şeytanın kurduğu tuzağı bozar.

Aciziz, muhtacız onun lütfuna,
Sarılan kurtulur onun yoluna.