Uyan gafletten

Ey, insan adını taşıyan varlık,
Kendine gel, uyan gafletten artık!

Kurtuluş yolunu, görmezse insan,
Niye vermiş ona, bu aklı Yezdan?

Niçin geldi fani cihana, böyle?
Yalnız yiyip içmek için mi, söyle!

Akılla bir ruh da vardır insanda,
Bütün olayların hepsi meydanda.

Dünyaya gelen her canlı ölüyor,
O zaman bu ruhlar, acep n’oluyor?

İleriyi görmek, elbet insanlık,
Bunu sağlar sanma Hristiyanlık!

İslâm’ı kötüler, onlar daima,
Böyle mi söyledi hazret-i İsa?

İslâm’dan haberim yok benim diyor,
Nasıl, ben aydınım diye söylüyor?

Hakikati, niçin teslim etmiyor?
Anlamadan nasıl hüküm veriyor?

Şöyle mi deniyor, kiliselerde:
Din dersine lüzum yok liselerde.

Dini bilmediği, pek de âşikâr,
Bunu asla kimse edemez inkâr.

Kim okursa uygun bir din kitabı,
Öğrenir o zaman insanlığını.