Peki demek gerekir

Peki diyen bir er ol, denmesin çavuş,
Sözünün eri ol, nimete kavuş!

Tasdik etmekte var, iman dokusu,
İtirazdan gelir, küfür kokusu!

İhlâs için helâl yemek gerekir,
Amentü’ye peki demek gerekir.

Peki olur demek, ruhun isteği,
İtiraz etmekse, nefsin dileği.

Hep peki diyeni, dost düşman sever,
Herkes Maşallah der, hep onu över.

İtiraz edenin, hiç yüzü gülmez,
Herkes ondan kaçar, yanına gelmez.

Peki diyenlerin yapış izine!
İtiraz edenin, bakma yüzüne!

Hep peki diyenin, Cennettir yolu,
İtiraz edenin, cinnettir yolu.

Peki diyebilen, sevinsin dursun!
İtiraz ederse, dövünsün dursun!

Peki demek farzdır, bazen sünnettir,
Tasdik edicinin yeri Cennettir.

Peki diyebilmek ne kadar hoştur,
İtiraz çirkindir, gayet nahoştur.

Kim itiraz eder, kendine eder,
Şeytanla beraber ateşe gider.

Hep peki diyenden, Hak razı olur,
İtirazcı Hakk’ı, gazaplı bulur.

Hep peki diyenle, herkes geçinir,
İtiraz edenden herkes çekinir.

Peki diyen cahil, âlime benzer,
Hayır diyen âlim, zalime benzer.

Peki diyen köle, sultan oluyor,
Hayır diyen sultan, şeytan oluyor.

Uygunsuz işlerden, artık dönmeli,
Hakk’ın her emrine peki denmeli!

Şeytan, hayır dedi, lanetlik oldu,
Melek Evet dedi, Cennetlik oldu.

Hoca, her zaman, peki demeli,
Haramlardan kaçıp helâl yemeli!